Hoera, ik heb een baan

Van zaterdag 9 juni tot en met vrijdag 15 juni zijn we ruim een week in Oslo geweest. Monique had een conferentie in de buurt van Oslo in het weekend en ik ging er heen voor verschillende sollicitatiegesprekken.

Al ruim een maand vooraf ben ik begonnen met het aanschrijven van bedrijven op basis van vacatures. Mijn sollicitatiebrief heb ik in het Engels geschreven. Het duurde even voordat ik een reactie kreeg maar nadat ik de eerste reactie binnen had kon ik beginnen met een gesprek inplannen. Vervolgens heb ik de andere bedrijven een herinnering gestuurd met de boodschap dat ik in juni een week in Oslo zou verblijven. Gelukkig kreeg ik daar meer reacties op en had ik uiteindelijk een aantal gesprekken staan.

Zaterdag middag kwamen we aan op het vliegveld in Oslo. Met de flytoget (de vliegtuigtrein) ben je heel snel van vliegveld in het centrum. Monique moest nog wat verder reizen en die zou maandag (na afloop van de conferentie) naar het appartement komen waar ik de zaterdag al naar toe ging.

Die avond ben ik voetbal gaan kijken (eerste EK wedstrijd Nederland – Denemarken) in  Cafe Forest & Brown. Daar had de Nederlandse Oslo Club (http://www.nlcoslo.com) een zaaltje gereserveerd. Erg leuk om met Nederlanders te praten die al langer in Noorwegen wonen. Er was zelf haring met uitjes om het geheel een nederlands tintje te geven. Alleen de prijzen van het bier zijn niet nederlands. Voor een biertje (0,4 liter) betaal je zo’n 7 a 8 euro. Het is goedkoper om een pitcher (2 liter) te kopen (190 kronen wat ongeveer 25 euro is) zeker als je toch met wat mensen staat te praten en je niet alleen voor jezelf wil bestellen. Over de afloop van de wedstrijd ga ik geen woorden vuil maken maar het was toch een gezellige avond.

Zondag ben ik door Oslo heen gereisd met tram en metro om de locaties van de verschillende bedrijven alvast op te zoeken. Zo wist ik vooraf waar alles al was en wist ik ook hoeveel reistijd ik in moest calculeren.

De gesprekken zelf waren toch wel spannend. Solliciteren in het Engels in een “vreemd” land is toch niet iets wat je dagelijks doet. Maar gedurende de week kreeg ik steeds meer plezier in de gesprekken al blijft het lastig om jezelf aan te prijzen (je wilt toch bescheiden blijven).

Het resultaat van deze intensieve week mag er zijn, afgelopen donderdag (21 juni, ik was al weer in Nederland) heb ik een baan geaccepteerd bij een groot Noors IT bedrijf. Ik begin daar 1 oktober.

De tweede week van juli gaan we weer naar Oslo. We gaan dan op zoek naar woonruimte. Omdat ik mij volledig op het solliciteren wilde richten hebben we daar nog niet veel tijd aan kunnen besteden al hebben we wel een paar woningen bezocht in Oslo. We hopen dat we iets leuks en betaalbaars kunnen huren (al zijn de huurprijzen veel hoger dan in Nederland) waar ook onze 3 katten mogen verblijven. Ook probeer ik dan een Noors ID nummer aan te vragen (Monique heeft dat al aangevraagd, nu nog afwachten of dat er in juli is) want dat nummer heb je nodig om een bankrekening te open, huis te huren of abonnement af te sluiten.

Ik heb weinig tijd gehad om foto’s te maken. Dat probeer ik de volgende keer te doen zodat ik die hier op de website er bij kan zetten.

Even voorstellen

Hei, wij zijn Johan en Monique. We wonen en werken (nu nog) in Nederland. Monique werkt bij de Universiteit van Amsterdam als postdoc en ik werk als software developer bij Macaw.

In januari heeft Monique gesolliciteerd bij de Universiteit van Oslo. Na de uitgebreide selectie was eind april het verlossende woord dat ze de baan kreeg aangeboden. En op dat moment realiseer je dat je een beslissing moet gaan nemen die veel zal veranderen.

Ook al is het moeilijk om je familie en vrienden achter te laten in Nederland, toch hebben we besloten om het avontuur samen aan te gaan. Op deze website proberen we te vertellen wat we zoal meemaken qua verhuizing naar Noorwegen, het zoeken naar een baan (Johan) en het leven daar.

We vinden het leuk als je een berichtje achterlaat.

Ha det bra (tot ziens),

Johan en Monique